کاما
کاما مانند بسیاری از دیگر سلاحهای اوکیناوا، به عنوان یک ابزار ساده مزرعه – داس یا مینی داس شروع شد.
این شباهت به سلاح Grim Reaper را توضیح می دهد، داس که به سادگی یک نسخه با دسته بلند و تیغه بلندتر از کاما است. نسخه کوتاه تر کاما برای برش و جمع آوری برنج، گندم، علف و سایر محصولات استفاده می شد. این ابزار مفید نه تنها در اوکیناوا بلکه در بسیاری از نقاط دیگر در سراسر آسیای جنوب شرقی مورد استفاده قرار گرفت. در واقع، کاما در بسیاری از هنرهای رزمی دیگر در فیلیپین، مالزی، اندونزی و حتی چین ظاهر می شود.
همانطور که یک داستان رایج در میان سلاح های اوکیناوا است، کامای ژاپنی زمانی که طبقه حاکم سامورایی سلاح های دهقانان را ممنوع و مصادره کرد، به یک سلاح تبدیل شد. زمانی که هیچ چیز دیگری برای دفاع از خود نداشتید، تیغه شرور این داس و کاما جایگزین مناسبی شد. این ابزارها حتی برای استفاده به عنوان سلاح نیازی به تکامل زیادی نداشتند.
اگرچه کاما کوچک و پنهان کردن آن نسبتاً آسان است، اما یک سلاح مؤثر است. آنها معمولاً به صورت جفت با یک در هر دست استفاده می شوند. دهقانان اوکیناوا آنها را دوست داشتند زیرا آنها در دفاع در برابر سلاح های دوربرد مانند چوب بو یا شمشیر سامورایی موثر بودند.
کاما برای به دام انداختن سلاح حریف و خلع سلاح آنها استفاده می شد. برخی از کاماها برای همین منظور دارای یک بریدگی کوچک در محل برخورد تیغه با دسته هستند. خود تیغه آسیب جدی برش وارد کرد. از نقطه تیغه برای قلاب زدن یا ضربه زدن به صورت دایره ای استفاده می شد. در نبرد، هر دو نوک و لبه تیز تیغه فلزی مورد استفاده قرار گرفت. لبه سخت تیغه مانند تیغ تیز نگه داشته می شود و در نتیجه آسیب جدی وارد می شود. حرکات متداول شامل مسدود کردن یا منحرف کردن یک حمله با یک کاما و انجام یک ضدحمله فوری و تقریباً همزمان با دیگری است.
نسخه دیگری از کاما کوساریگاما یا “داس زنجیره ای” است. این یک سلاح سنتی ژاپنی واقعی بود که از یک کاما متصل به یک زنجیر فلزی با وزن آهنی سنگین در انتهای آن تشکیل شده است. کاما در دست چپ نگه داشته می شد در حالی که زنجیر در دست راست می چرخید و به صورت، دست ها یا پاهای دشمن پرتاب می شد تا با وزنه ضربه بزند. این زنجیر در حالی که حرکات دشمن را در بر می گرفت، مچ یا پای دشمن را در هم می پیچید و سپس با تیغه کاما دشمن را برید.
کوساریگاما سلاح خوبی بود که به طرق مختلف توسط کاربران ماهر استفاده می شد. از آنجایی که کوساکاریگاما تواناییهای دفاعی چندانی نداشت، اگر حریف اولین ضربه را طفره میرفت و با آن مقابله میکرد، احتمالاً در برخورد با حریف مشکل زیادی وجود داشت، زیرا به زمان نیاز داشت تا دوباره زنجیر وزنی را جمع کند. بنابراین، کوساریگاما سلاحی دشوار برای تسلط بود و هنوز هم هست و نیاز به آموزش فشرده دارد.
استفاده عملی از کاما امروزه فقط در چند مدرسه هنرهای رزمی آموزش داده می شود و بسیاری از آنها فقط کاتا را برای مسابقات آموزش می دهند. اکثر رقبا اغلب به سادگی روال دست خالی خود را تطبیق می دهند در حالی که کاما را در دست دارند و دانش واقعی کمی از نحوه استفاده از سلاح در مبارزات واقعی دارند. تکنیکهای رقابتی از روالهای پیچیده و پرتاب سلاح، پرتابها، پرتابها و دیگر ترفندها استفاده میکنند که با کاربرد واقعی آن تفاوت اساسی دارد.
منبع: