گاتکا
Gatka
تاریخچه گاتکا
هنر رزمی باستانی “جنگ با چوب” از زمان های بسیار قدیم برای دفاع از خود مرسوم بود و هنر رزمی سیک “گاتکا” بر اساس مبارزه با چوب پس از قرن چهاردهم در پنجاب قدیم به عنوان سبک دفاع شخصی توسعه یافت. این با تاریخ سیک ها و بخشی جدایی ناپذیر از عرصه وسیع سیک شستار ویدیا (مهارت های استفاده از سلاح) مرتبط است. ششمین گورو، سری گورو هارگوبیند جی، تکنیک های پر زرق و برق شستار ویدیا (هنر رزمی سیک) را در میان سیک هایی که این مهارت ها را به نسل ها منتقل کردند، ترویج کرد. دهمین گورو، سری گورو گوبیند سینگ جی به عنوان بزرگترین استاد تسلیحات زمان خود شناخته می شد.
در طول حکومت استعماری بریتانیا در هند، فرمانروایان بریتانیا در نهایت نجا (که اکنون جاولین نامیده می‌شود)، گاتکا و رسم سیک‌ها برای حمل کرپان (شمشیر) را ممنوع کردند تا از شورش و احساسات ضد استعماری جلوگیری کنند. در آن زمان، سیک‌ها مجبور بودند «شستار ویدیا» را در خفا تمرین کنند و اغلب در مناطق روستایی محدود می‌شدند. با توجه به چنین محدودیت‌هایی، بسیاری از هنرهای رزمی هند از جمله گاتکا رنج زیادی را متحمل شدند و به عنوان ورزشهای عامیانه در الگوهای تغییر یافته خاصی زنده ماندند.
دانشگاه پنجاب، در لاهور، که اکنون در چاندیگر تأسیس شده است، دانشگاه پیشگام در ورزش گاتکا است، زیرا قبل از تقسیم هند، مسابقات بین دانشگاهی و بین دانشگاهی گاتکا را به طور منظم سازماندهی می کرد. این دانشگاه در سال 1936 کتاب قوانین گاتکا را برای بازی گاتکا به عنوان یک بازی در لباس ورزشی تهیه کرده بود. اما پس از سال 1985، این بازی آسیب های زیادی را متحمل شد زیرا تمام کالج ها و دانشگاه های پنجاب از برگزاری مسابقات عادی خود دست کشیدند.
گاتکا از طریق تکامل خود و تلاش‌های سازمان‌های ورزشی گاتکا مانند NGAI، آکادمی بین‌المللی هنر رزمی سیک، انجمن گاتکا پنجاب و گاتکا آخاراس (مدرسه‌های آموزشی) که در کشور اجرا می‌شوند، در طول سال‌ها به وضعیت فعلی خود به عنوان یک هنر رزمی با شجاعت پیشرفت کرد. .
منبع: