کنجوتسو, مقالات, ورزش ها, ورزشهای رزمی, ورزشهای رزمی آسیایی, ورزشهای رزمی ژاپنی

کنجوتسو – Kenjutsu

تاریخچه کنجوتسو

کنجوتسو به معنای “تکنیک شمشیر” یک اصطلاح فراگیر است که برای توصیف همه اشکال شمشیرزنی ژاپنی استفاده می شود. امروزه صدها مدرسه هنرهای رزمی در سراسر جهان وجود دارد که اصول کنجوتسو را آموزش می دهند. بنابراین، شمشیرزنی ژاپنی دقیقا چگونه آغاز شد؟ خاستگاه کنجوتسو ژاپنی کنجوتسو ژاپنی اولین بار در دوره موروماچی (1336 تا 1573) در این کشور ظاهر شد. مورخان معتقدند که شمشیرهای اولیه ژاپنی پس از شمشیرهای چینی طراحی شده اند. شمشیرهای چینی با عبور از شبه جزیره کره راه خود را به ژاپن رساندند، در این مرحله شمشیرسازان ژاپنی تلاش کردند تا آنها را بازسازی کنند (یا شمشیرهای جدیدی با ویژگی های مشابه بسازند). دوره موروماچی با جنگ بین دولت ها تعریف شد. این منجر به تشکیل سه مدرسه ابتدایی شد که بر آموزش شمشیرزنی تمرکز داشتند: آیسوکاگه ریو چوجو-ریو تنشین شدن کاتوری شینتو-ریو در حالی که سایر مکاتب کنجوتسو در این زمان ظهور کردند، سه مکاتب فوق در شکل دادن به شمشیرزنی سنتی ژاپنی مؤثر بودند. به دنبال آنها، آنها راه را برای ایجاد بسیاری از مدارس هنرهای رزمی دیگر، مانند Ono-ha Ittō ryū و Mizoguchi-ha Ittō-ryū، برای مثال، هموار کردند. اگر این سه مدرسه نبودند، شاید بسیاری از مدارس مدرن هنرهای رزمی ژاپنی ایجاد نمی شد. دوره ادو به سرعت به دوره ادو ژاپن (1603 تا 1867) و تعداد مدارس هنرهای رزمی مبتنی بر شمشیرزنی در این کشور به 500 مدرسه رسید. به دلیل محبوبیت آن، این دوره به عنوان عصر طلایی کنجوتسو سنتی ژاپنی در نظر گرفته می شود. در مقایسه با سال‌های گذشته، تکنیک‌های کنجوتسو در زمان ادو پیشرفته‌تر بود و تجهیزات نیز به همین ترتیب بود. در اواخر قرن نوزدهم، مدارس کنجوتسو ژاپنی شروع به استفاده از شمشیرهای تمرینی ساخته شده از بامبو کردند. این امر خطر آسیب دیدگی برای تمرین‌کنندگان را به حداقل رساند و یک ورزش همه جانبه ایمن‌تر ایجاد کرد. حتی امروزه، شمشیرهای بامبو هنوز توسط بسیاری از مدارس کنجوتسو، هم در ژاپن و هم در خارج از کشور استفاده می شود. کنجوتسو مدرن پس از دوره ادو ژاپن، محبوبیت پیرامون کنجوتسو شروع به کاهش کرد. بازسازی میجی در سال 1868 منجر به فروپاشی طبقه حاکم نظامی ژاپن شد. بنابراین، سنت چند صد ساله این کشور از طبقه سامورایی منحل شده و در نهایت باعث می شود که کنجوتسو از محبوبیت کم شود. با این حال، این لزوما پایان کنجوتسو نبود. در حالی که محبوبیت آن کاهش یافت، عناصر اصلی همچنان در مدارس مختلف در سراسر ژاپن تدریس می شدند. در قرن بیستم، همه چیز به عقب برگشت، زیرا علاقه جدیدی به هنرهای رزمی ژاپنی پیدا شد. این منجر به احیای کنجوتسو شد. امیدواریم این به شما درک بهتری از تاریخچه کنجوتسو ژاپنی بدهد. منبع: https://mas-swords.myshopify.com/blogs/articles/history-of-japanese-kenjutsu?srsltid=AfmBOoqJu6qDVLCULHQT3s3Mv_7JpQiU808jutI3G0eAWvigz2fDWZQO&shpxid=ed96722a-d2d7-4e8e-9692-c0274a4bb03d

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *