شوای چیائو
احتمالاً نام Shuai Jiao را نشنیده اید، مگر اینکه واقعاً به سبک های مختلف کشتی خود علاقه داشته باشید. استفاده مدرن از این اصطلاح به هر سبک کشتی چینی اشاره دارد. اما در اصل به معنای کشتی کاپشن بود – چیزی شبیه به یک مدرسه قدیمی معادل ورزش مدرن روسیه سامبو.
ترجمه نام به دو بخش تقسیم می شود. Shaui به معنای “پرتاب کردن بر روی زمین” است. جیائو قبلاً به معنای “شاخ” بود، اما در استفاده مدرن تر به معنای “کشتی یا سفر با پاها” است.
جیائو دی
اعتقاد بر این است که Shuai Jiao برای بیش از شش هزار سال وجود داشته است. گزارشهای اولیه کشتی به jǐao dǐ (کونگفو زدن با شاخ) اشاره میکنند – یک سبک کونگ فوی نظامی که در آن از ضربه سر و پرتاب برای شکست دادن حریف استفاده میشد، در حالی که هر دو مبارز کلاههای شاخدار به سر داشتند. سوابق امپراتوری چین از سال 2697 قبل از میلاد، سربازان ارتش شورشی را با استفاده از jǐao dǐ در نبرد با ارتش امپراتور زرد ثبت کرده است. این تکنیک ها در نهایت به جمعیت غیرنظامی گسترش یافت. جوانان بازی مشابهی را به تقلید از دعوا بین گاوهای اهلی (بدون پوشش سر) انجام می دهند.
جیائو لی
در طول سلسله ژو (1050-771 پ. این تکنیک های پرتاب اره با ضربات، بلوک ها، قفل های مفصلی و حملات نقطه فشار جایگزین شد. سربازان این تکنیک ها را در ماه های زمستان همراه با تیراندازی با کمان و استراتژی تمرین می کردند. دوباره، با برگزاری مسابقاتی که برای یافتن بزرگترین مبارزان برگزار می شد، به یک ورزش عمومی تبدیل شد. بهترین مبارزان به عنوان مربی برای ارتش یا حتی به عنوان محافظ برای امپراتور استخدام می شدند. این تکنیکها قرنها به سربازان آموزش داده میشد و محبوبیت آن باعث شد که تا پایان سلسله چینگ (که بین سالهای 1636-1912 بر چین حکومت میکرد) روی دیگر سبکهای هنرهای رزمی چینی تأثیر بگذارد.
در دوران سلسله چینگ، کشتی در میان طبقه حاکمه محبوب بود. در دوران حکومت امپراتور کانگشی (1661-1722) یک مدرسه کشتی به نام شانپویینگ تأسیس شد. مدرسه شامل دویست کشتی گیر (در کنار تعدادی کماندار و سوارکار) بود و به دو «بال» تقسیم می شد. اعتقاد بر این است که این کار برای ایجاد یک رقابت داخلی و سوق دادن دانش آموزان به سطوح جدید در حین رقابت بود. انتظار می رفت که کشتی گیران وظایف مختلفی را انجام دهند، از جمله محافظت از امپراطور و نمایندگی چین با کشتی گرفتن از رقبای دیگر کشورهای آسیای مرکزی در هنگام ادای احترام.
شوای جیائو
هنگامی که سلسله چینگ با انقلاب چین به پایان رسید، اعضای سابق شانپویینگ برای گذراندن زندگی تلاش کردند و بسیاری از آنها شغلی به عنوان مربی کشتی پیدا کردند. مدارس مختلف با سبک های متفاوت در مکان های مختلف شروع به ظهور کردند. اولین کتابچه راهنمای کشتی در چین توسط ما لیانگ نوشته شد. این راهنما در سال 1917 منتشر شد و در سال 1928 کشتی به آکادمی مرکزی گوشو وارد شد. این آکادمی توسط دولت برای ترویج و آموزش هنرهای رزمی چینی ایجاد شد و آنها نام Shuai Jiao را به عنوان همه نام برای کشتی انتخاب کردند.
مسابقات در سال 1935 شروع شد و این تکنیک ها به کار گرفته شد و به افراد جدید در پلیس و ارتش آموزش داده شد. این پذیرش تکنیک ها را محبوب نگه داشته و تضمین کرده است که این سبک تا به امروز مورد استفاده قرار گرفته است.
آیا تا به حال Shaui Jiao را تمرین کرده اید؟ آیا در مورد تاریخچه اطلاعات زیادی داشتید؟ در نظرات به ما اطلاع دهید!
اشتراک گذاری
منبع: