سیلامبام, مقالات, ورزش ها, ورزشهای رزمی, ورزشهای رزمی هندی

سیلامبام – Silambam

سیلامبام

SILAMBAM

حدود 5000 سال سن، Sieges age shier، یک جانباز بزرگ لرد موروگا، خدای تامیل، در تپه های پوتیگای در منطقه تیرونلولی، که در تامیلنادو در جنوب هند واقع شده است، زندگی می کرد. می گویند آگاستیار بود که این هنر سیلامبام را ابداع کرد. بعدها در چرا، پادشاهان چوژا و پاندیا این هنر را در جنگ خود معرفی کردند و آن را برای تمام سربازان پنج بال ارتش خود اجباری کردند. در گذشته نه چندان دور، در زمان Pulidevan و Veera Pandiya Kattabomman (1760-1799) این هنر دوباره احیا شد و در مبارزات علیه انگلیسی ها مورد استفاده قرار گرفت. بنابراین انگلیسی ها دستور دادند که سیلامبام را تمرین نکنند. در مورد تامیل ها، سیلامبام نه تنها یک سلاح بلکه یک هنر رزمی سنتی است. بنابراین آنها آن را به خاطر آمادگی جسمانی تمرین کردند. از جنوب هند، Silamabm در بقیه هند گسترش یافت و در نقاط مختلف کشور به نام های مختلف نامیده می شد. سیلامبام در کرالا به نام ندو وادی نامیده می شود. karra saamu در آندرا پرادش؛ Dhanta Varisai در کارناتاکا، Lathi در اوتار پرادش. ماریتانی در ماهاراشترا؛ Dhal Lakadi در گجرات؛ پاتا پاچی در پنجاب و هاریانا. Kathga در Jharkhand و Bihar بسته به زبان آنها در منطقه خود صحبت می کنند. این روزها سیلمبام در جشنواره هایی مانند محرم، رام نومی و… پخش می شود.

توسعه این هنر در زمان محاصره ها و پادشاهان:

حدود 5000 سال سن، Sieges age shier، یک جانباز بزرگ لرد موروگا، خدای تامیل، در تپه های پوتیگای در منطقه تیرونلولی، که در تامیلنادو در جنوب هند واقع شده است، زندگی می کرد. می گویند آگاستیار بود که این هنر سیلامبام را ابداع کرد. بعدها پادشاهان چرا، چوژا و پاندیا این هنر را در جنگ خود معرفی کردند و آن را برای تمام سربازان پنج بال ارتش خود اجباری کردند. در گذشته نه چندان دور، در زمان Pulidevan و Veera Pandiya Kattabomman (1760-1799) این هنر دوباره احیا شد و در مبارزات علیه انگلیسی ها مورد استفاده قرار گرفت. بنابراین انگلیسی ها دستور دادند که سیلامبام را تمرین نکنند. در مورد تامیل ها، سیلامبام نه تنها یک سلاح بلکه یک هنر رزمی سنتی است. بنابراین آنها آن را به خاطر آمادگی جسمانی تمرین کردند. از جنوب هند، Silamabm در بقیه هند گسترش یافت و در نقاط مختلف کشور به نام های مختلف نامیده می شد. سیلامبام در کرالا به نام ندو وادی نامیده می شود. karra saamu در آندرا پرادش؛ Dhanta Varisai در کارناتاکا، Lathi در اوتار پرادش. ماریتانی در ماهاراشترا؛ Dhal Lakadi در گجرات؛ پاتا پاچی در پنجاب و هاریانا. Kathga در Jharkhand و Bihar بسته به زبان آنها در منطقه خود صحبت می کنند. این روزها سیلمبام در جشنواره هایی مانند محرم، رام نومی و… پخش می شود.

اداره ورزش سیلامبام:

در طول این دوره قوانین و مقرراتی برای سیلامبام تنظیم شد و بنابراین به یک ورزش رزمی تبدیل شد. فدراسیون‌های ایالتی، ملی، قاره‌ای و بین‌المللی برای سیلامبام تشکیل شده و مسابقات سالانه طبق استاندارد برگزار می‌شود. فدراسیون سیلامبام تمام هند در سال 2004 در دولت تامیلنادو ثبت شد و با موفقیت در حال فعالیت است. مسابقات کشوری، مسابقات سیلامبام آسیایی، مسابقات جهانی سیلامبام سالانه برگزار می شود. جلسه کمیته اجرایی در کولالامپور در 20 مارس 2009، تصمیم به تشکیل فدراسیون سیلامبام آسیایی گرفت که دفتر مرکزی آن در هند است. این فدراسیون به درستی در هند به ثبت رسیده است. جلسه کمیته اجرایی در ناگرکویل، تامیل نادو در 17 آگوست 2010 تصمیم گرفت فدراسیون جهانی سیلامبام را تشکیل دهد که مقر آن در هند است و متعاقباً در هند به ثبت رسیده است.

منبع:

http://www.silambamindia.org/history.html

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *