التحطیب
Tahtib
تهتیب (عربی مصری: تحطیب، رومی‌شده: taḥṭīb) اصطلاحی است برای یک هنر رزمی سنتی چوب‌بازی که در اصل فن عنازاها و تهیب نام داشت (“هنر راست و راست بودن از طریق استفاده از چوب”). نسخه اصلی رزمی تهیب بعدها به یک رقص محلی مصری با چوب چوبی تبدیل شد.معمولاً در انگلیسی به عنوان “رقص چوب”، “رقص عصا”، “بازی رقص چوب”، یا به عنوان مبارزه ساختگی آیینی همراه با موسیقی توصیف می شود. امروزه کلمه تهیب هم شامل تمرینات رزمی و هم هنرهای نمایشی می شود. امروزه عمدتاً در مصر علیا انجام می شود. در اقصر و اسوان، تهذب به طور مرتب برای گردشگران انجام می شود.
چوب مورد استفاده در تهتیب حدود چهار فوت طول دارد و به آن آسا، آسایا، آسایا یا نبوت می گویند. غالباً به شکل الگوهای بزرگ هشت در سراسر بدن با چنان سرعتی که جابجایی هوا با صدای بلند قابل تشخیص است، پرتاب می شود.
تاریخچه
قدیمی‌ترین آثار تهیب بر روی حکاکی‌های محوطه باستان‌شناسی ابوصیر، گورستانی وسیع از دوره پادشاهی قدیم، واقع در حومه جنوب غربی قاهره، یافت شد. بر روی برخی از نقش برجسته‌های هرم ساهور (سلسله پنجم، حدود ۲۵۰۰ قبل از میلاد)؛ تصاویر و شرح‌های توضیحی در به تصویر کشیدن آنچه به نظر می‌رسد آموزش نظامی با استفاده از چوب است، دقیق و دقیق هستند. تهیب با تیراندازی با کمان و کشتی در آن زمان جزو سه رشته جنگ بود که به سربازان آموزش داده می شد.
سه مقبره از 35 مقبره گورستان بنی حسن (سلسله های XI-XII، 1900 – 1700 قبل از میلاد) در نزدیکی شهر منیا، حاوی حکاکی هایی است که صحنه های تهذب را نشان می دهد. حکاکی‌های مشابهی را می‌توان در محوطه باستان‌شناسی تل ال عمارنا (سلسله هجدهم، 1350 قبل از میلاد)، در حدود 60 کیلومتری جنوب مینیا مشاهده کرد. علاوه بر نقش آموزش نظامی، کبریت تهیب در میان دهقانان و کشاورزان نیز رواج داشت. اولین شواهد نشان دادن جشن تهیب را تنها در امپراتوری جدید (1500 – 1000 قبل از میلاد) می توان مشاهده کرد، همانطور که با حکاکی روی دیوارهای اقصر و سقارا نشان داده شده است. هنر عامه پسندی که توسط مردان در مراسم عروسی و جشن ها اجرا می شود. اعتقاد بر این است که تهیب به عنوان یک بازی یا هنر نمایش در این زمینه غیرنظامی توسعه یافته است.
کارایی
مانند همتای رزمی خود، شکل رقص تهیب در ابتدا توسط مردان اجرا می شد، اما نسخه های زنانه آن بعدها توسعه یافت. در یک شکل، زنان مانند مردان لباس می پوشند و از مردان تقلید می کنند. یکی دیگر از انواع زنانه با لاس زدن و با پرخاشگری کمتر انجام می شود. دومی که راس ال آسایا (رقص چوب) نامیده می‌شود، در نمایش‌های کاباره یا رقص شرقی گنجانده شده است. چوبی که برای این رقص استفاده می شود عموماً سبک تر است و در یک انتها مانند عصا قلاب می شود. اغلب با فویل یا پولک های فلزی رنگ تزئین می شود. لباس یک لباس بلادی ساده است. عملکردها شامل متعادل کردن عصا روی سر، لگن یا شانه است.
موسیقی
موسیقی در تهیب دارای تبل (طام باس) و مزمار (ابوای عامیانه) است. دست راست از یک چوب سنگین‌تر با سر قلاب‌دار برای کوبیدن دام (صدای عمیق ناشی از برخورد به مرکز طبل) استفاده می‌کند که ضربان قلب ریتم را تحریک می‌کند، در حالی که دست چپ از یک شاخه سبک به عنوان سوئیچ برای تولید سریع استفاده می‌کند. آتش استاکاتو “taks” (صدای بالاتر از ضربه زدن به لبه طبل).
تهذیب مدرن
تهتیب مدرن تلاشی است برای کاوش مجدد منابع تهیب به عنوان یک هنر رزمی، و غنی سازی آنها به عنوان یک تمرین رزمیبا تدوین تکنیک ها و آموزش ساختاری آنها. همانطور که در تهتیب سنتی، هدف اصلی سر حریف است، زیرا شکننده ترین و آسیب پذیرترین قسمت بدن به حساب می آید. در نتیجه، تکنیک ها حول محافظت از سر خود در حین رسیدن به سر حریف می چرخد. پیروزی را می توان با یک لمس تمیز به سر و یا سه لمس بدن به دست آورد. بر خلاف همتای سنتی خود، تهتیب مدرن به زنان و مردان اجازه می‌دهد در گروه‌های مختلط تمرین کنند.
منبع:
https://en.wikipedia.org/wiki/Tahtib